O επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός των πολυεθνικών εταιριών, με την έννοια της απόκτησης φορολογικού πλεονεκτήματος από την ύπαρξη κενών και αναντιστοιχιών μεταξύ των φορολογικών συστημάτων των κρατών, διαβρώνει τη φορολογική βάση και ανατρέπει την πορεία των φορολογικών εσόδων των χωρών. Επίσης, ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός στοχεύει στη μείωση ή και στην αποφυγή της φορολογικής υποχρέωσης των εταιριών με την τεχνική της μετατόπισης των κερδών. Στην περίπτωση αυτή, το σύνηθες ορατό αποτέλεσμα είναι, τα επιχειρηματικά κέρδη να πιστώνονται σε εταιρίες που έχουν την καταστατική τους έδρα σε κράτη με χαμηλή φορολόγηση του εισοδήματος

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ

στο άρθρο των Ροδόκλειας Γρέγου, Βασίλειου Κρινή, Θεοδώρας Λαζαρέτου, Ελένης Χουρδάκη, Η αντιμετώπιση του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού μέσα από τις διατάξεις του ενωσιακού και ελληνικού φορολογικού δικαίου, ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΕΤΑΙΡΙΩΝ, τεύχος 3/2019.